| ||||||||||||||||||||||
Dosyć tego szycia (ang. Say It Isn't Sew) – pięćdziesiąty odcinek serialu Dom dla zmyślonych przyjaciół pani Foster, trzeci odcinek piątego sezonu.
Fabuła[]
Pobyt Bloo z Panią Foster w sklepie tekstylnym wciąż się przedłuża niszcząc szansę Bloo na wygranie zakładu z Maksem.
Opis fabuły[]
SPOILER: Zawiera szczegółowy przebieg fabuły.
Na początku odcinka duża gromadka zmyślonych przyjaciół stoi w kolejce do autobusu ustawiona w parach. Franka zapisuje pary tak, by nikogo nie pominąć lub nie zgubić. Stojący ciągle w kolejce, Bloo nie może się doczekać. Maks opowiada mu jak niesamowita jest "Wymiotna kometa", czyli najlepsza kolejka górska w całym miasteczku. Proponuje on również także Bloo, by się założyli o to, kto będzie dłużej jeździł i nie zwymiotuje, tak samo jak Maks założył się wcześniej z kolegami z klasy. Bloo zgadza się, nie rozumiejąc jednak dokładnie zasad zakładu. Jednocześnie wrzeszcząc na Frankę, by się pospieszyła.
Do autobusu wsiadają Pan Zając z Eduardo, któremu opowiada jak wspaniała jest "Komnata Śmierci" w miasteczku, Eduardo jednak zaprzecza jakoby nazwa wskazywała na fajną atrakcję. Następnie do autobusu wsiadają Chudy z Jackiem Kaktusem. Sytuację przerywa Pani Foster, która mówi France, że jedzie do wesołego miasteczka i spotkają się na miejscu. Gdy w końcu nadchodzi kolej wsiadania Bloo i Maksa, okazuje się, że Bloo nie ma przy Maksie.
Bloo wsiada do samochodu Pani Foster, chcąc dotrzeć z nią szybciej do "Wymiotnej Komety". W tym wypadku, Maks musi być w parze z innym, uzależnionym od słodyczy zmyślonym przyjacielem. W samochodzie, Pani Foster, podobnie jak Bloo nie może doczekać się lunaparku. Ten drugi jest jednak nazbyt szczęśliwy, i szarpiąc Panią Foster przypadkowo wyrywa jej ze sweterka guzik. W związku z tym, Pani Foster zamiast do lunaparku, skręca w stronę sklepu tekstylnego, by dokupić guzik, mówiąc Bloo że zajmie to tylko minutkę.
Blooregard protestuje, ale Pani Foster oznajmia mu, że ponieważ podczas wycieczki jest z nią w parze, musi na nią zaczekać. Bloo zgadza się będąc przekonanym, że będzie to tylko minutka. Od samego wejścia do sklepu pobyt zaczyna się przedłużać, gdyż Pani Foster niefrasobliwie zachwyca się różnymi produktami w sklepie. W końcu napotyka ona Mistrza 4600, najnowszy model maszyny do szycia. Namówiona przez inne starsze panie, Pani Foster decyduje się zostać w sklepie dłużej, by wypróbować Mistrza 4600. Mając przy sobie wykrój, planuje uszyć nowy komplet rękawic kuchennych.
Bloo zaczyna ponownie protestować. Pani Foster proponuje mu, by rozejrzał się po sklepie i zajął się czymś, a ona zaraz skończy. Bloo jednak nie zgadza się i chce sam pójść do lunaparku. Gdy jest już przy drzwiach, Pani Foster rzuca w nim poduszką do igieł, powtarzając, że bez niej nie może opuścić sklepu, ponieważ ona jest jego "kumplem" na czas wycieczki i łączy ich święta przysięga. Przez ton Pani Foster, Bloo zgadza się.
Blooregard zaczyna się strasznie nudzić w sklepie. Stara się więc czymś zająć. Na początku ogląda płótna krawieckie, prosząc jednocześnie o wyjście do lunaparku. Pani Foster nadal odmawia wkładając do ust Bloo trochę waty. W związku z tym Bloo gra w kręgle z kulką włóczki jako kulą, rozwija materiał, ogląda broszki, przegląda katalog materiałów, bawi się klipami i układa model lunaparku z patyczków. Jednak nadal Pani Foster nie jest gotowa, by iść do lunaparku, co niezwykle złości Bloo.
Pani Foster pociesza jednak Bloo proponując by pobawił się on zabawkami, które są w "Kąciku zabaw". Bloo jest uszczęśliwiony, jednak okazuje się, że to zabawki dla maluchów. Niebieski przyjaciel początkowo odmawia zabawy nimi, jednak po chwili decyduje się jednak na nie i osiem razy "kosi" zabawkową kosiarką sklep, co wzbudza uwagę starszego pana. Następnie szuka w zabawkowej zagrodzie ukrytej muczącej krowy, a potem układa prążki. Gdy zaczyna z nudów łamać kredki, orientuje się, że przebywający również w "kąciku zabaw" starszy pan zasnął i zaczyna wyobrażać sobie, że nie wyjdzie stąd już nigdy. W końcu podchodzi do okna i widzi przyjaciół, którzy wysiadają z autobusu i idą do lunaparku. Bloo, widząc Maksa stara się mu wyjaśnić, że utknął w sklepie tekstylnym z Panią Foster i nie może wyjść. Maks jednak jedynie śmieje się z przyjaciela pokazując mu, że właśnie wybiera się na "Wymiotną kometę". Bloo próbuje uciec ze sklepu, ale Pani Foster zatrzymuje go nakłuwając jego laleczkę woodoo.
Po chwili Bloo budzi się i okazuje się, że to był tylko sen. Sen ten jednak zaczyna się urzeczywistniać. Podchodzi do okna i widzi przyjaciół, którzy wysiadają z autobusu i idą do lunaparku. Bloo, widząc Maksa stara się mu wyjaśnić, że utknął w sklepie tekstylnym z Panią Foster i nie może wyjść. Maks jednak jedynie śmieje się z przyjaciela pokazując mu, że właśnie wybiera się na "Wymiotną kometę". Nie mogąc się wydostać, Bloo planuje zemstę i sposób na wydostanie się ze sklepu bez wiedzy Pani Foster. Staje się on jeszcze bardziej wściekły, gdy nawet Maurycy idzie do lunaparku.
Niebieski przyjaciel błaga Panią Foster, by zabrała go do lunaparku. Ta zgadza się zrobić to jak tylko zapłaci. Gdy są już przy wyjściu, spotykają Jerkins. Pani Foster wchodzi z nią w dyskusję i odwleka pójście do lunaparku zainteresowana historią koleżanki o dziecku, które urodziło się ich koleżance. Tak więc Madame wraca do szycia.
Bloo jest zrozpaczony zaistniałą sytuacją. Po raz kolejny próbuje wydostać się ze sklepu, ale znów Madame rzuca w niego kłębkiem włóczki. Wtedy wpada on na pomysł. Szyje on nasuwkę na dzwoneczek przy drzwiach tak, by Pani Foster nie słyszała kiedy wychodzi. Dzięki temu udaje mu się wyjść ze sklepu. Nadal jednak nie może przejść przez ruchliwą ulicę. Wraca więc do sklepu i robi z kartonu specjalne ubranie, za pomocą taśmy robi pasy oraz znak STOP, dzięki któremu może przedostać się na drugą stronę ulicy. Gdy ma już przechodzić, chwyta się go Pani Tremont, która chce przejść przez ulicę. Bloo pomaga również przedostać się przez nią harcerkom, turystom, dzieciom na rowerkach, matce z wózkiem oraz rodzinie kaczuszek.
Gdy chce on już wejść do lunaparku, zatrzymuje go kasjer żądając 10 dolarów. Ponieważ Bloo nie ma pieniędzy na opłatę, kasjer nie pozwala mu wejść. Blooregard wraca do sklepu i robi papierowy pieniądz. Ten podstęp jednak się nie udaje i Bloo ponownie zostaje wyrzucony z wesołego miasteczka.
Niebieski przyjaciel jeszcze raz wraca więc do sklepu i tworzy linę dzięki której próbuje wystrzelić się na "Wymiotną kometę". Jednak przypadkowo wpada na tira. Jeszcze raz wraca do sklepu i tworzy z płótna wielki balon. Jego zdolności manualne w szyciu podobają się starszym paniom. Jednakowoż napompowującego swój balon Bloo zauważa Pani Foster i po raz kolejny wspomina o zasadach "kumpelstwa". Bloo jednak nic sobie z tego nie robiąc unosi się swoim balonem w górę mijając sklep tekstylny, ruchliwą ulicę i kasjera.
Bloo na swoim balonie dociera do "Wymiotnej komety" i wsiada. Jednak już po pierwszym zjeździe okazuje się ona zbyt szybka dla niego. Na dole Maks z przyjaciółmi nadal czekają, żeby wsiąść do kolejki. Pan Zając proponuje nawet by odpuścić tę atrakcję i skorzystać z kolejki "Skrzynia umarlaka". W końcu wagonik podjeżdża i wysiadają z niego ubrudzone dzieciaki. Okazuje się, że to Bloo, który wymiotował w czasie jazdy. Maks cieszy się z wygrania zakładu, natomiast Bloo jest wykończony jazdą.
Podczas napisów końcowych, Maks w nieskończoność jeździ "Wymiotną kometą", natomiast Bloo spokojnie siedzi na bujanym fotelu robiąc na drutach.
Spoiler kończy się w tym miejscu.
Bohaterowie odcinka[]
Główni bohaterowie[]
Bohaterowie drugoplanowi[]
Bohaterowie epizodyczni[]
Galeria[]
Kliknij tutaj, aby zobaczyć galerię dla tego artykułu.
Ciekawostki[]
Twarz Bójki
- Ten odcinek jest kolejnym (obok odcinków Telefon do domu i Bilet na Roda), w którym nie pojawia się Koko.
- Broszka, którą wyjmuje Bloo ma kształt twarzy Bójki z serialu Atomówki.
- To pierwszy i jedyny odcinek w którym pojawia się Maurycy.
- To drugi i ostatni odcinek w którym pojawia się Pani Tremont.
- To drugi i ostatni odcinek w którym pojawia się Junior.